در زبان گرجی ضربالمثلی داریم که میگوید :”طرف تو تابستون پارو چرب میکنه، تو زمستون داس تیز میکنه!” زمانی که فقط برنامهریزی کنی و کاری انجام ندهی یعنی عملگرا نیستی، مثل همین فردی که مثال زدیم!
عملگرایی یعنی فارغ از فکر و خیال و برنامهریزی کردن، دست به کار شویم و فعالیتی انجام دهیم.
قطعاً افراد زیادی را دیدهاید که مدام در حال برنامهریزی هستند، ایدههای عالی و نابی دارند و تصمیمات بزرگی گرفتهاند. اما این افراد آنقدر در ذهن خودشان گیر کردهاند که هیچ فعالیتی برای تحقق بخشیدن به افکارشان نمیکنند!
شاید شما هم جزو این دسته باشید که بیشتر از آنکه بخواهید کاری کنید، در ذهنتان مشغول دو دو تا چهارتا و بالا و پایین کردن افکارتان هستید. در ادامه میخواهیم ببینیم چطور میشود عملگرا بود.
4 نکته برای عملگرا شدن
احتمالاً باور دارید که با نشستن و فکر کردن و ایشالا ماشالا گفتن نه کاری پیش میرود و نه دستاوردی حاصل میشود؛ قانون جذب هم اگر همین را از شما بخواهد چرند محض است! باید اقدام کنیم تا نتییجهای حاصل شود.
برای آنکه عملگرا شوید، 4 نکتهی زیر را به دقت بررسی کنید؛
نکته اول : هدفتان چیست؟
آن چیزی که باعث تلاش برای اقدام میشود، هدف است. تا زمانی که خواستهای واضح و مشخص وجود نداشته باشد، اصلاً دلیلی هم برای اقدام کردن وجود نخواهد داشت!
در مسیر رشد و پیشرفت، بعضی اوقات یا هدفگذاریمان اشتباه است و یا اینکه گاهی یادمان میرود هدفمان چه بوده و برای چه داریم تلاش میکنیم! اگر هدفگذاری اشتباه باشد و هدفی که داریم غیراصولی تعیین شده باشد، نمیتواند آن شور و شوق برای حرکت کردن را در ما به وجود بیاورد. از طرفی اگر یادمان برود هدفمان چه بوده، اصلاً دلیلی برای حرکت کردن نخواهیم داشت.
اگر هدفگذاری نکردهاید، همین الآن این کار را انجام دهید و اگه هدفگذاری کردهاید، آن را مرور کنید تا یادتان بیاید دقیقاً برای چه خواستهای تلاش میکردید.
پاسخی که برای این سؤال دارید، میزان اشتیاقتان برای حرکت را تعیین میکند. هر چقدر دلیل و چراییتان برای انجام یک کار قویتر باشد، تعلل و اهمالکاریتان کمتر خواهد بود.
در هدفگذاری یک نکتهی بسیار مهم وجود دارد و آن این است : این هدف پاسخی به نیازهای درونی توست یا تقلیدی از مسیری است که بقیه طی کردهاند؟!
به عنوان مثال در کنکوریها این اشتباه را فراوان میبینیم که چون همهی رتبه برترهای تجربی سراغ سه رشتهی پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی میروند، همهی داوطلبان تجربی برای قبولی در این رشتهها رقابت میکنند و هیچ توجهی به این ندارند که آیا این رشته و این مسیر مناسب من هست و به نیازهای درونیم پاسخ میدهد یا خیر!
همانقدر که کار کردن اهمیت دارد، استراحت و بازیابی انرژی از دست رفته نیز مهم است. اگر بتوانید این انرژی از دست رفته را جبران کنید، عملگرایی بسیار راحتتر خواهد شد. اغلب اوقات چون خستهایم، حال و حوصله انجام یک کار را نداریم و دوای این درد، ریکاوری درست و اصولی است؛ هم از نظر جسمی، هم روحی و هم احساسی
نکته چهارم : از تکنیک WBS استفاده کنید
گاهی اوقات برای انجام یک کار برنامهریزی میکنیم اما آنقدر آن کار بزرگ است که نه میدانیم از کجا شروع کنیم و نه حال شروع کردن و انجامش را داریم؛ چرا که فکر میکنیم بسیار دشوار است.
تکنیک WBS یا Work Breakdown Structure میگوید یک کار بزرگ را به چند کار کوچک تقسیم کن. با این کار عملگرایی آسانتر شده و راحتتر در این مسیر حرکت میکنید.
به عنوان مثال مطالعهی یک کتاب 1000 صفحهای کار دشواری است، اما مطالعهی 100 قسمت 10 صفحهای آسان!
سخن پایانی
با نشستن و فکر کردن هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. دست از خیالپردازی در مورد اهداف و خواستههایتان بردارید و دست به اقدام بزنید.